Çalışan Bir Annede Suçluluk Duygusu Oluşumu

Çalışan kadına, anne olduktan sonra çocuğun bakımı ve yetiştirilmesi için yeni sorumluluklar verilir. Evinde ve iş hayatında yaşadıkları onu tükenmişliğe sürükleyebilir. Pek çok şeye ayak uyduramamaktan dolayı bir anksiyete ve öfke hali ortaya çıkabilir. Kovulmakla çalışmaya devam etmek arasında yaşadıkları kararsızlık suçluluk duygusuna yol açabilir. Özellikle yeni anne olan çalışan kadının anne rolüne hazırlıklı olmasını ve anne rolüne uyum sağlamasını, roller arasında geçiş yapmasını ve bu rollere devam edebilmesini sağlar. Annelik içgüdüsel olmasına rağmen, aynı zamanda öğrenilmiş davranışların bir koleksiyonudur. Anne-çocuk ilişkisi dediğimiz anne-çocuk ilişkisi dediğimiz, sözler ve davranışlarla oluşan ve bazen sadece tek bir bakış ve duygu yardımıyla gelişen özel bir ilişki biçimi ortaya çıkar. Anne doğal olarak ilk aylarda ve yıllarda bebeğine öncelik vermek ve onun yanında olmak ister. İşe başladığında zihni ve duyguları çocuğunun içindedir. Denge zamanla oluşur, ancak bir annenin bebeğiyle yeterince vakit geçirmediği duygusu, bebeğiyle olan ilişkilerinde sorun yaratabilir. Çocuklar bebeklikten itibaren bir annenin duygularını hissederler. Çalışan bir kadın duygusal olarak annelik davranışına hazırlanıp işte annelik davranışını öğrendiğinde, ilgili aileden, çevreden ve eşinden destek aldığında kendini işinde daha iyi hisseder ve suçluluk duygusu azalır.çalışan anne, annede suçluluk duygusu, çalışan annede suçluluk duygusu oluşumu

Çalışan bir anne ve çocuğun psikolojisi

Bu konuyla ilgili yapılan araştırmalar, annenin çalışmasının çocuğu göründüğü kadar etkilemediğini göstermektedir. Böyle bir durumda annenin yaklaşımı çocuğu etkiler. Yani anne ile çocuk arasındaki ilişki en önemli noktadır. Anne, kendisi veya işi hakkında olumsuz duygular göstermemeli, herhangi bir şekilde güçlü suçluluk duygusunu yansıtmamalı, hatta varsa suçluluk duygusunu geliştirmemeli ve olumsuz duygularını olumlu hale getirmemelidir. Çocuğa bunun doğal olduğu anlatılmalıdır. Bir anne çocuğuna karşı güvenli ve olumlu, sakin ama kısıtlayıcı bir tutum sergileyebilirse, çocuğun gelişiminde, sosyalleşmesinde veya okul performansında olumsuz bir durum olmayacaktır. Araştırmalar, çalışan annelerin çocuklarının okul performansının ve sosyal gelişiminin, çalışmayan annelerin çocuklarını geride bıraktığını göstermektedir. Annenin çalışması özellikle kız ve erkek çocuklar üzerinde olumlu bir etkiye sahiptir. Çalışan anneli kız ve erkek çocuklar, annelerinin çocukluk ve ergenlik döneminde daha yetenekli ve becerikli olduğunu hissediyor ve kariyer seçimlerinde onu örnek alıyor. Anne olumlu katkı yaptı.

Okul öncesi çağda çalışan annelerin çocukları nasıl davranır? Çalışan bir anne çocuğuna nasıl davranır?

0-6 yaş arası yani okul öncesi yaştaki çocuklar için bu hem daha duygusal bir dönem hem de hızlı bir büyüme dönemidir. Özellikle bebeklik döneminde ve 2 yaşına kadar bir çocuğun anneye çok daha fazla ihtiyacı vardır. Çocuklar, anneler ve bakıcılar arasında ayrım yapar. Annelerini çok özlerler, çalışan anneler doğum sonrası, emzirme iznini buna göre ayarlamayı ve öğleden sonra kullanmayı yararlı bulacaktır. Eve döndüklerinde önce çocuklarına sarılmaları ve çocuklarının yanında olmaları faydalı olacaktır. Buradaki zaman uzun olmamalı, nitelikli, sevgi dolu, sakin ve huzurlu olarak geçirilecek kadar zaman olmamalıdır. Çocuklar, annelerini özledikleri için yaramaz olabilirler. Anne eve gelip yüzüne baktığında, sıcak, mutlu bir ifade görürse rahatlar ve sakinleşir. Burada anne ve bebeklerin ortalama bir ila iki saate ihtiyaçları var. Anneler çocuklarıyla vakit geçirerek endişelerinden uzaklaşırsa ne kadar iyi hissettiklerini ve rahatladıklarını görebilirler. Şu andan itibaren eşe ve aile üyelerine yemek, uyumak, çocuğu yıkamak vb. Konularda yardımcı olmakta fayda var.

Yazan admin

Yorum Yap